Önce, sev kendini
Sonbaharın dökülen yaprakları
Karların yığın yığın kümelendiği kış yolları
Engel değil baharın tazeliğini içine çekmene
Kuşların cıvıltısına kulak kabartmana
Açan rengârenk çiçekleri fark etmene engel değil
Önce, kendini sev
Çok uzaklarda kaldığını düşündüğün küskün yüzler
Çok yakında kaybettiğin kırık kalpler
Engel değil içindeki çocuğun şen şakrak gülüşüne
Kendine hiç olmadığın kadar merhametli olmana
Yaşamana izin verip duygunu, özgürleşmene engel değil
Sev önce kendini
İmkânın varken kalbinin içindeki seni sevmene
Mümkünken mutlak sevgi, önce kendine
Gör susuzluğunu, iç kana kana
Kendini, önce sen sev
