Durup durup düşünüyordum bu acı için ne yazacağım diye.
8 evladımız daha şehit düştü vatan topraklarında.
İçi acıyor, tüm bedeni titriyor acıdan insanın.
Evladı olan daha da iyi anlıyor daha da derin yaşıyor bu acıyı.
28 yıldır vatanın bütünlüğüne haince saldıran ve hala bunun adına terör denilen iç savaşın sonu nereye varacak bilinmez.
Hep aynı deyimi duymaktan bıktı millet. Bıçak kemiğe dayandı, Terörle mücadele karalılıkla sürecek
Ya şu kameralar karşısına çıkıp da Sayıca Fazlaydılar, Silahları Vardı diyen zihniyete ne demeli
Herhalde en güzel cevabı Mehmet Akif'in şu mısraları verirdi
''Allah'a dayandım! '' diye sen çıkma yataktan...
Ma'na-yı tevekkül bu mudur? Hey gidi nadan!
Ecdadını, zannetme, asırlarca uyurdu;
Nerden bulacaktın o zaman eldeki yurdu?
Üç kıt'ada, yer yer, kanayan izleri şahid:
Dinlenmedi bir gün o büyük nesl-i mücahid.
Alemde ''tevekkük'' demek olsaydı ''atalet''
Miras-ı diyanetle yaşar mıydı bu millet?
Çoktan kürenin meş'al-i tevhidi sönerdi;
Kur'an duramaz, Nezd-i İlahi'ye dönerdi.
Şehitlerimize Allahtan Rahmet, Yaralılara da acil şifalar diliyorum.
