Yıllardır tek tip kıyafetimizle gittiğimiz okulumuz, yeni dönemlerde renklenecek.
Peki bu renklenme neleri getirecek.
Renkli öğrenci kişiliği mi?, Zengin fakir ayrımını mı? Çocuklar arasında ki uçlaşmayı mı?, Türbanı mı? Yoksa bu bizden bu sizden ayrımını mı?
Şimdi okullarda anketler yapılmaya başlamış. Kıyafet serbest olsun mu?
Velilerin oyuna sunuluyor.
Olsun denirse hükümet siyasi bir kıvraklıkla biz yasalaştırdık, veliler okey verdi diyecek.
Milli eğitim bakanı açıklamasında “parası olmayan velileri önlük derdinden kurtarıyoruz…”
Yani önlük almak ailelere büyük külfiyet diyor.
Sanırım yırtık ayakkabıyla ve ikinci el önlükle, okula gelen öğrencilerden haberimiz yok.
Piyasada 2. El önlük bulunabiliyor, ya da birisinin olmayan önlüğünü alıp çocuğa giydirebiliyor.
Belki kıyafette bulunur.
Ya çocuk bulunur mu?
Yeni kıyafetleriyle okula gelmiş altında sıfır ayakkabı üstünde fiyakalı bir ceket. Diğer taraftan 2. el kıyafetin altında ezilmiş. Arkadaşları tarafından hor görülmüş. En önemlisi uçlaşmış iki grup. ZENGİN FAKİR…
Bu işin psikolojik boyutu.
İşin gerçek boyutunu sanırım bakanın şu sözleri açıklıyor.
“Çok zenginle çok fakir aynı okula mı gidiyor?
”O zaman soruyorum size otoriterliği ve statükoyu temsil eden tek tip kıyafet aynen kalırsa meydana gelen değişme ve gelişmelere biraz tezat edecek sonuçlar doğurmaz mı? Aslına tek tip kıyafet meselesini ekonomik ve hatta sosyo-kültürel olmaktan önce, siyasi olarak düşünmek zorundayım.”
O açıklamada şu cümleye dikkat etmenizi istiyorum. “Siyasi olarak düşünmek zorundayım.”
Evet siyasi olarak düşünürsek gerçek boyut şu.
Kılık kıyafet devrimi 1925 ve 1934 yılları arasında halkın kılık ve kıyafetinin düzenlenerek batı ülkelerindeki normlara uygun hâle getirilmesi için çıkarılan iki kanunla yapılan düzenlemedir.
Bu devrimde insanlar sokağa çıktığında kim devrimden yana kim değil görüyordu.
Kısacası; şimdiki devrimin getirisi TÜRBANDIR. Ebeveynlerin dünyasındaki sizden bizden ayrışmasını çocukların dünyasına sokma gayretidir.
