Gazetecilikte 44 yılı geride bırakmak herkese nasip olmaz.
Ben kendi şehrimizdeki gazeteler için yazıyorum.
Yenises 44 yılına girdi. Tarsus Ekspres 33 yılın içinde, Tarsus Yeni Doğuş Gazetesi 26 yılın içinde, Ayna Gazetesi 22 yaşında Akdeniz Gazetesi 19 yaşında.
Velhasıl gerçek gazetecilik yapmak gördüğünüz gibi hiç ekonomik değil.
Hani derler ya 'çeken yaşayan bilir' diye.
Yıllarını gazeteciliğe vermiş kişilere bir sorun dışarıdan şatafatlı görünen gazetecilikten hangisi memnun?
Eski gazetecilerden Fethi Çevikaslan yine eski ve halen yazılarına devam eden Hilmi Dolaşmaz gibi isimler var...
Hangisi ekonomik standartlara gerçek anlamda kavuştu?
Sadece bir can taşıyorlar.
Hepsi bu kadar canlarından başka ne servetleri var?
30-35 yıl önce ilk Gazeteciler Cemiyetini kuranlar rahmetli Gündoğdu Homurlu, Ali Şanlı ve Erol Tokatlı.
Hilmi Dolaşmaz, Fethi Çevikaslan ve Tevfik Urbay bunlarda hayatta olan üç kişi var.
Allah onlara ömür versin.
Diğer üç kişi de rahmete kavuştu, mezarında nur içinde yatsınlar.
Dün Yenises Gazetesinin 44. yılı kutlamasına gittim.
Tarsus Kaymakamı Orhan Şefik Güldibi, Tarsus Belediye Başkanı Burhanettin Kocamaz, Tarsus Emniyet Müdürü Yaşar Aksoy, Tarsus Müftüsü Abdulkerim Akbaba ve çok sayıda oda, dernek başkanları vardı.
Güzel de geçti.
Ben isterdim ki, bütün meslektaşlar bir arada olsun ama nedense olmuyor!
En son inşaallah bir arada olurlar.
Bazı dedikodulardan kurtuluruz.
Bu meslek resmen ömür törbüsü. Dayanana helal olsun...
Çünkü bu meslekte uzun süre yazarsan kimseye yaranamazsınız.
Ama bu şartlara rağmen yine de bizler bildiğimiz doğruları yazmaktan korkmadan tırsmadan yazmaya çalışıyoruz.
Kim bizlere herhangi bir kulp takarsa taksın, bu şehirde kimi kime sorarsan sana seceresini söylüyor!
Dün bazı eksi meslektaşlarla konuştum.
Hepsi bir ağızda bu mesleğin ne kadar vefasız olduğunu, yapacak başka işlerinin olmadığından bu mesleğe mecburen devam ettiklerini söylüyorlar.
Yerel gazetelerin kaderi bu olmamalı...
