Mevsimlik tarım işçileri, tarımsal üretim için bulundukları yerden, tarımsal işgücü talebi olan yerlere yılın belirli mevsimlerinde giderek, sağlıksız şartlarda yaşamayı göze alarak yevmiye ile çalışan işçi kesimini oluşturmaktadır.
Bir kısım tarım işçileri de şehirlerin banliyölerinde oturan ve belirli aylarda tarım alanlarına kendilerini organize eden ve elci denilen kişiler vasıtası ile günü birlik gidip, gelen yevmiye ile çalışan işçilerdir. Bir bölümü de kendi toprakları yetersiz olduğu için kendi köylerinde veya civar köylerde başkalarının tarla. Bağ veya bahçelerinde yevmiye ile çalışanlardır.
2013 yılı istatistiklerine göre ülkemizde istihdam edilen işçi sayısı 26 milyondur. Bunun %25 i tarım sektöründe çalışmaktadır.
4857 Sayılı iş kanunun 4. Maddesi 50 den az işçi çalıştıran tarım ve orman işlerinin yapıldığı iş yerlerinde veya işletmelerinde çalışanları iş kanunu hükümlerinden istisna etmiştir.
Yani 50 den az işçi çalıştıran tarım iş yerleri iş kanunu kapsamı dışında bırakılmıştır. Dolayısıyla tarım işçileri sosyal güvenlik şemsiyesi dışında kalmıştır.
Özellikle içinde bulunduğumuz mevsimden sonbahar aylarının sonuna kadar bölgemizde de tarım alanlarına il dışından ve il içinden yevmiye ile çalışan işçiler istihdam edilmektedir. İşçilerin tarlalara gidiş, gelişlerinde zaman, zaman kazalar veya çalıştıkları tarla, bağ ve bahçelerde iş kazaları veya hastalıklar olabilmektedir.
Bu kişilerin sosyal güvenlikleri olmadığı için de zorluklar ve hak kayıpları ile karşı, karşıya kalmaktadırlar.Her ne kadar tarım işçileri iş kanunu kapsamı dışında tutulmuş ise de 01.03.2011 tarihinde çıkartılan 6111 sayılı kanunun 51. Maddesi ile 5510 sayılı kanuna eklenen 5. Madde ile tarım ve orman işletmelerinde süreksiz olarak çalışanlar 4/a kapsamınsa (SSK) sigortalı sayılmışlardır.
Bu kişiler kendilerinin usulüne uygun müracaatları halinde ek 5. Madde gereği primlerini kendileri ödeyerek sigortalı olma hakları vardır. Sigortalı oldukları taktirde hem iş kazaları ve hem de emeklilik haklarından yararlanacaklardır.
Tarım işçilerinin sigortalı olama haklarının olduğunun işverenleri veya köy muhtarları tarafından gelen tarım işçilerine anlatılması, bilgilendirilmeleri, çalışan ve çalıştıranın menfatinedir.
