Evet, Demokrat Parti iktidardaydı.
Türkiye’de vasıta lastikleri piyasa da yoktu.
Sanki karneyle lastik satılırdı.
Bir Kaymakamımız vardı.
Çok hassas biri idi.
O zamanlar Kaymakamlık lojmanı, Kaymakamlığın arka tarafında bir taş konakta idi.
Sonradan bu taş konak satıldı ve şimdi lojman yapıldı.
Kaymakamımız çok temiz giyinir ve hassa bir adamdı.
Fakat bütün Tarsus’a kendisini sevdirmesini bilmişti.
Köye gideceği zaman elbisesini makamında değişirdi.
Köy gezisi bittiğinde de gelir, yine elbisesini değiştirirdi.
Kaymakamımız aynı zamanda gönül zengini idi.
Aynı zamanda Tarsusluların gönlünde taht kurmuştu.
Tabi şimdi Allah Rahmet eylesin demek kalıyor.
Tarsus’a çok nazik ve çalışkan Kaymakamlar gelip gitmişlerdir.
Ben çok sohbet etiğim Kaymakamlarla tanıştım.
Ölenlere ALAH’tan rahmet diliyor, kalanlara da başarılar diliyorum.
Şimdiki Kaymakamımızda iyi hizmetlerde bulunuyor.
Bunu neden yazıyorum?
Tarsus şanslı bir İlçe, ben İl demek istiyorum ama bir türlü nasip olmadı.
Ben gazeteci olarak aşağı yukarı beş yıldır dışarı çıkmam.
İstihbaratımı oturduğum yerden alırım.
Bu meslekte çok konulara şahit oldum.
Yaptığım bir yanlışlığım oldu.
Hatıra defteri tutmadım.
Tarsus’ta en çok sohbet ettiğim bir kişi vardı.
Kısa dönem Belediye Başkanlığı yapan İsmail Batmaz Beyefendi, olmuştur.
Kendisi gayet zeki ve olgun bir kişiydi.
Çok isterdim bu görevi uzun süre yapmasını.
Şimdi diyeceksiniz ki.
Bu da nereden çıktı?
Bazı konular geldi kulağıma da ondan yazdım diyorum.
Yazacak çok hatıratlar var.
Bugünde bu kadar yeter dedim.